Μια επιστολή του Μάριου Ηλιόπουλου, άνοιξε τον ασκό του Αιόλου, προκαλώντας μεγάλες ταραχές στα Σωματεία και την Ομοσπονδία του Μηχανοκίνητου Αθλητισμού, αφού ο Πρόεδρος του ΣΟΑΑ, ξεσπαθώνει χρησιμοποιώντας “σκληρή” γλώσσα για το παρελθόν, το παρόν αλλά και το μέλλον του motorsport :
Διαβάστε την επιστολή αυτούσια :
1 Ιουνίου 2020
Προς : Προέδρους και μέλη Δ.Σ. Σωματείων
Αγαπητοί Σύντροφοι,
Αγαπητοί φίλοι του Μηχανοκίνητου Αθλητισμού,
Πέρασαν 3 μήνες δύσκολοι για όλους μας τόσο σε προσωπικό αλλά και επαγγελματικό επίπεδο.
Ο νέος δαίμονας μας βρήκε αδιάβαστους σε παγκόσμιο επίπεδο.
Τα πράγματα ευτυχώς βαίνουν πια σε ένα καλύτερο δρόμο για την Ελλάδα μας και ένιωσα την ανάγκη πρώτα από όλα να σας αποστείλω αυτή την επιστολή, τούτη την χρονική στιγμή για τους παρακάτω λόγους.
α) Όφειλα να μιλήσω κάποια στιγμή, όπως ήδη είχα προαναγγείλει σε συνεντεύξεις μου που τήρησα λιτό λόγο.
β) Όφειλα να ευχαριστήσω και αυτούς που με ψηφίσατε αλλά και αυτούς που δεν με ψηφίσατε στις πρόσφατες εκλογές της Ομοσπονδίας ( για λόγους που παρακάτω θα δείτε).
γ) Όφειλα να αναμένω την κατάλληλη χρονική στιγμή για να εκφράσω όσα νιώθω.
δ) Μετά την πανδημία κλείνει ένα κεφάλαιο, και πιστεύω πως κάποια πράγματα θα πρέπει να αλλάξουν για να προχωρήσουμε μπροστά.
ε) Το «πράσινο φως» για να εκκινήσουν και πάλι οι αγώνες δόθηκε από την Πολιτεία.
Για όλους τους παραπάνω λόγους σας αποστέλλω αυτήν την επιστολή με λόγια μέσα από την ψυχή μου, όπως ακριβώς μίλησα και όταν κληθήκατε όλοι να συνομιλήσουμε προ εκλογών, για το μέλλον του αγαπημένου μας Σπορ.
Η Ο.Μ.Α.Ε. περνάει εδώ και καιρό μια κρίση σε όλα τα επίπεδα αυτός ήταν και ο λόγος που μετά από παραίνεση της πλειοψηφίας των Σωματείων καθώς και την επανειλημμένη και επίμονη παράκληση μελών της Διοικούσας Επιτροπής εκείνη την περίοδο, και συγκεκριμένα των κ. Επαμ. Φατούρου, Κορίνας Φατούρου, Πολυζώη και Χατζημιχάλη, οι οποίοι δήλωναν απόγνωση και αδιέξοδο, πήρα την απόφαση να βάλω υποψηφιότητα.
Παράκληση που «πατούσε» εμφανώς στην αγάπη μου για το Σπορ και στην ανάγκη όπως λέγανε να φύγει ο «Καντάφι», όπως δηλαδή χαρακτηριζόταν από διάφορους, η προηγούμενη διοίκηση. Όπως πιθανώς θυμάστε από τη συνάντηση που κάναμε, ή όπως πιθανώς έχετε μάθει όσοι δεν ήσασταν παρόντες, τα Σωματεία ήταν τα πρώτα στα οποία απευθύνθηκα πριν πάρω οποιαδήποτε απόφαση. Όχι για προεκλογικούς λόγους ασφαλώς. Κάθε άλλο. Ούτως ή άλλως το απέδειξα στην πράξη. Απευθύνθηκα στα Σωματεία για να ακούσω και να συζητήσω μαζί σας. Για να συντονιστώ με το πνεύμα των διοργανωτών και των ανθρώπων που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του ελληνικού Μηχανοκίνητου Αθλητισμού. Για να ελευθερωθεί η φωνή τους. Γιατί θεώρησα πως για να κάνουμε βήματα μπροστά πρέπει να έχουν λόγο εκείνοι που η άποψή τους μετράει και όχι για να σχηματιστούν ομάδες με στόχο το εκλογικό αποτέλεσμα. Ούτως ή άλλως τότε είχα ήδη προσεγγιστεί από διάφορες πλευρές για συμμαχίες, στρατηγικές και κινήσεις τακτικής. Προφανώς και δεν δέχτηκα τίποτα από όλα αυτά. Εξάλλου όλοι σας το γνωρίζετε.
Για αυτό και τώρα ήρθε η ώρα να ευχαριστήσω όσους με ψήφισαν, αλλά και εκείνους που δεν με τίμησαν με την ψήφο τους. Οι τελευταίοι θα λάβετε την απάντηση στο δίλημμα που είχατε και από μόνοι σας και σίγουρα θα καταλάβετε αν πράξατε σωστά ή όχι. Εξάλλου ο νοών νοείτο… και αυτοί που δεν με ψήφισαν ήταν κομμάτι της απόφασης να μην ασχοληθώ περαιτέρω…, πάντως τους ευχαριστώ.
Την εκλογή μου στο Δ.Σ. ακολούθησε μια ενδελεχής ανάλυση του αποτελέσματος και πολλή σκέψη. Αποδείχτηκε πως με την υποψηφιότητά μου έθεσα εαυτόν απέναντι σε συντονισμένες ομάδες που είχαν διεξάγει μεθοδικό και πίσω από τις κουρτίνες προεκλογικό αγώνα. Αυτό από μία πλευρά με άφησε ακόμη πιο ικανοποιημένο με το αποτέλεσμα των ψήφων! ( που βεβαίως χωρίς μεθόδευση έπρεπε να ήταν μεγαλύτερο). Με έβαλε όμως σε σκέψεις για το μέλλον και για την επιτυχία του εγχειρήματος.
Η άσκηση εξουσίας, όπως την επιζητούν ορισμένοι, δεν ήταν ποτέ στα ενδιαφέροντά μου και πολύ περισσότερο η αναζήτηση μια καρέκλας ή μιας διοικητικής θέσης. Αρνήθηκα την θέση του Προέδρου που μου προσφέρθηκε παμψηφεί μέσα στο Δ.Σ. της Ομοσπονδίας, καθώς είχαν αρχίσει πριν καν κάτσουμε σε αυτό το τραπέζι πισώπλατα εν γένει μαχαιρώματα και «γλείψιμο» μπροστά στα μάτια μου.
Επέλεξα ωστόσο κάποια άτομα για να πάρω την απόφασή μου. Δυστυχώς δεν μπορώ να πω το ίδιο για όλους, καθώς αν ήξερα πως το ζητούμενο σε ορισμένα μυαλά ήταν τα μικροσυμφέροντα, μια διοικητική καρέκλα ή οι φατρίες, δεν θα προχωρούσα στην επιλογή τους. Ευτυχώς όμως όσοι αγαπούν πραγματικά τους αγώνες δεν δείχνουν την ίδια αγνωμοσύνη και το πλήρωμα του χρόνου έρχεται πάντα για όλους.
Όσο για το αγωνιστικό θέμα σε κάθε περίπτωση έχουμε ήδη λάβει το «πράσινο φως» για την επανεκκίνηση των αγώνων και αυτό πρέπει να σταθμίσουμε τούτη τη δεδομένη χρονική στιγμή. Για αυτό το λόγο οφείλουμε όλοι μαζί να σεβαστούμε τις οδηγίες των ειδικών, να προασπίσουμε τον χώρο των αγώνων με σωστές ενέργειες πάνω στην βάση της προστασίας του κοινωνικού συνόλου και να προτάξουμε τη λογική απέναντι σε φωνές που και σε αυτήν την φάση επιθυμούν να ικανοποιήσουν προσωπικά συμφέροντα. Πρέπει πάντα να έχουμε ως στόχο την ασφάλεια, ποιότητα και προβολή έτσι ώστε με συντονισμένη και σοβαρή προσπάθεια να πετύχουμε πάρα πολύ σύντομα να ξανά έχουμε θεατές κοντά μας, γιατί αυτό θεωρώ ότι υπό το παραπάνω εποικοδομητικό πρίσμα είναι εφικτό.
Είμαι ανοιχτός, όπως πάντα εξάλλου, σε κάθε πρότασή σας και κάθε σχόλιό σας, θετικό ή αρνητικό που πάντα όμως πρέπει να έχει βάση – υπόβαθρο, να είναι εμπεριστατωμένο και με λογική. Με εποικοδομητικό διάλογο επιθυμώ να βοηθήσω όπου χρειαστεί ώστε να ξεπεραστούν όποια προβλήματα «φρενάρουν» ενδεχομένως, οποιαδήποτε προσπάθειά σας είτε σαν Μάριος είτε σαν Πρόεδρος του ΣΟΑΑ.
Θα είμαι πάντα παρών για την προάσπιση της Μεγάλης Ιδέας του Σπορ που αγαπάμε.
Μετά τιμής,
Μάριος Ηλιόπουλος
