Συγκρούσεις, ανατροπές, δράμα, προσπεράσεις και μονομαχίες για Όσκαρ, είχε ο 17ος αγώνας στο Μακού! Τελικός νικητής ο νεαρός Αυστραλός οδηγός της McLaren, Όσκαρ Πιάστρι, ο οποίος πήρε τη 2η νίκη της καριέρας του, χάρη σ’ ένα κυριαρχικό προσπέρασμα πάνω στο Σαρλ Λεκλέρκ, με τη Ferrari. Ο Πιάστρι φρέναρε οριακά από 350 km/h και βούτηξε στην εσωτερική στο τέλος της μεγάλης ευθείας των 2.2 km. Η μάχη των δύο κράτησε καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα. Ο Λεκλέρκ εκκινούσε πρώτος και διατήρησε το προβάδισμα. Αμφότεροι εκκίνησαν με τη μέση γόμα, η οποία ταίριαζε καλύτερα στη Ferrari. Έτσι, ο Λεκλέρκ μέχρι την είσοδο στα πιτ στον 16ο γύρο, είχε την ευκαιρία να αυξήσει τη διαφορά του στα 5 sec. Μόλις, όμως, η Ferrari έβαλε τη σκληρή γόμα δεν είχε εξίσου ανταγωνιστικό ρυθμό. Ο Πιάστρι, που είχε μπει ένα γύρο πριν τον Λεκλέρκ, μάζεψε τη διαφορά και πέρασε μπροστά στον 20ο γύρο. Ο Λεκλέρκ έμεινε κολλημένος πίσω του και προσπαθούσε σε κάθε γύρο μέχρι τον 46ο να ανακτήσει τη θέση. Κάπου εκεί τα πίσω ελαστικά της Ferrari, άρχισαν να πνέουν τα λοίσθια και ο Πιάστρι απομακρύνθηκε.
Ο Πέρεζ που ακολουθούσε κόλλησε πίσω από τον Λεκλέρκ, που αμύνθηκε από την εσωτερική στην 1η στροφή. Ο Μεξικάνος πήγε από την εξωτερική αλλά δεν κατάφερε να περάσει. Σήκωσε το πόδι από το γκάζι για να μη χτυπήσει με τη Ferrari, στρίβοντας και έτσι του χώθηκε ο Σάινθ από μέσα. Ο Ισπανός πέρασε 3ος και όρμησε από την εξωτερική στον Λεκλέρκ, σε μια αψυχολόγητη κίνηση στα φρένα για τη στροφή 2. Βρέθηκε εκτός γραμμής στην έξοδο της 2, ο Πέρεζ άδραξε την ευκαιρία, χώθηκε από την εσωτερική και καθώς κατευθύνονταν προς τη στροφή 3, ακούμπησαν με αποτέλεσμα να συγκρουστούν και να τεθούν εκτός αγώνα. Ο αλυτάρχης επέβαλε καθεστώς εικονικού αυτοκινήτου ασφαλείας, υπό το οποίο έπεσε η καρό σημαία. Μεγάλος ωφελημένος της σύγκρουσης των δύο – την οποία εξέτασαν οι αγωνοδίκες και αποφάνθηκαν αγωνιστικό συμβάν – ο Ράσελ, που ανέλπιστα ανέβηκε στο βάθρο με τη Mercedes. Ο Πιάστρι πήρε 25 βαθμούς και ο Νόρις, που τερμάτισε 4ος, με αποτέλεσμα η McLaren να προηγείται πλέον του πρωταθλήματος κατασκευαστών, για πρώτη φορά, από τον πρώτο αγώνα της σεζόν του 2014 στην Αυστραλία.
Η πλειοψηφία των οδηγών (14) επέλεξε να εκκινήσει με τη μέση γόμα. Η σκληρή γόμα επιλέχθηκε από τους Νόρις (McLaren), Άλμπον (Williams), Ρικιάρντο (Racing Bulls), Ζου (Sauber) και τους δύο οδηγούς της Alpine (Οκόν και Γκασλί). Όπως αναμενόταν, η στρατηγική μίας στάσης αποδείχθηκε η πιο αποτελεσματική, όσον αφορά στη διαχείριση των ελαστικών: μόνο δύο οδηγοί, οι Στρολ και Φερστάπεν, έκαναν δύο στάσεις, αλλά όχι για στρατηγικούς λόγους. Ο Καναδός είχε κλατάρισμα και ο Ολλανδός προσπαθώντας ανεπιτυχώς – λόγω VSC – στο φινάλε να σημειώσει ταχύτερο γύρο. O Γκασλί συμπλήρωσε 50 γύρους με το σκληρό ελαστικό, κάνοντας στάση στον προτελευταίο γύρο για να αλλάξει σε μαλακό. Όσον αφορά τη μέση γόμα, ο Άλμπον κατάφερε να συμπληρώσει 20 γύρους μ’ αυτή.
Μετά το τέλος του αγώνα ο Όσκαρ Πιάστρι, τόνισε: «Προσπάθησα στην αρχή του αγώνα να πάρω την πρωτοπορία, αλλά μόλις βγήκα εκτός Drag Reduction System (DRS) δεν είχα το ρυθμό. Μετά το πιτ στοπ, είδα ότι ήμασταν ξανά αρκετά κοντά και ένιωσα ότι είχα λίγο επιπλέον πρόσφυση, οπότε έπρεπε να ρισκάρω. Γνώριζα ότι αν δεν περνούσα στην αρχή, δεν θα περνούσα ποτέ. Έτσι, πήρα μία μεγάλη απόφαση, κατάφερα να πετύχω τον στόχο μου και στη συνέχεια να κρατηθώ στους επόμενους 35 γύρους στην κόψη του ξυραφιού. Στους τελευταίους δύο γύρους, όταν ο Λεκλέρκ βγήκε εκτός DRS, ήταν λίγο πιο εύκολα, αλλά συνολικά ήταν σκληρή δουλειά. Αδιαπραγμάτευτα ήταν για έναν από τους καλύτερους αγώνες της καριέρας μου. Όταν ήρθα στην ομάδα πέρυσι, ήμασταν κυριολεκτικά τελευταίοι και τώρα οδηγούμε το παγκόσμιο πρωτάθλημα. Καταφέραμε να κάνουμε την ανατροπή στους 18 μήνες που είμαι εδώ. Πρώτον, είναι η βελτίωση του μονοθεσίου, και αυτό με βοήθησε να βελτιωθώ και εγώ. Αποτελέσματα όπως αυτό δεν ήταν δυνατά πριν από 12 μήνες για μένα, οπότε είναι μια τεράστια προσπάθεια ολόκληρης της ομάδας και είμαι ενθουσιασμένος να δω τι θα φέρει το μέλλον».
